We gebruiken cookies om je ervaring te verbeteren. Om aan de nieuwe e-Privacy richtlijn te voldoen, vragen we je om toestemming om cookies te plaatsen. Learn more.
Peter Vinding-Diers
Ik ken Peter en Susie Vinding Diers en hun twee zonen al bijna dertig jaar evenals hun neef Peter Sisseck van de beroemde Pingus, het zijn stuk voor stuk getalenteerde wijnmakers. Peter heeft wijn gemaakt over de hele wereld en heeft nu Sicilië als zijn nieuwe thuisbasis gekozen. Naast het feit dat hij een expert is op het gebied van giststammen, staat hij bekend om de wijnen die hij gemaakt heeft in Zuid-Afrika, Bordeaux en Hongarije. Verder was hij ook een van de oprichters van de Royal Tokaji Wine Company in Hongarije, die fantastische zoete wijnen produceert. Toen ik studeerde voor het Master of Wine-examen was hij een geweldige mentor voor mij.
In 2005 kochten Susie en Peter een klein stukje wildernis met enkele onverzorgde olijfbomen en een paar geschroeide amandelbomen. We citeren Peter graag die het landgoed als volgt beschrijft:" Montecarrubo is deel van een vulkaan die zo'n twee miljoen jaar geleden is uitgedoofd. De helft van het terroir leek klaar om meteen beplant te worden, maar de andere helft was bezaaid met enorme rotsblokken. Dit terroir was voordien een uitloopweide die sedert honderden jaren begraasd werd. De locatie is echter perfect. Met zicht op de Ionische Zee in het oosten, helt het land zachtjes naar het water af, terwijl, als je naar het noorden kijkt, overschaduwt de enorme krater van de Etna de citroenbomen van de buren en in het westen vind je een lange lage kloof met wilde olijfbomen op de hellingen. Het zuiden wordt gedomineerd door het bergdorp dat zich over het Iblea-gebergte spreidt, bovenop een grot, die in het verleden alle huizen in het dorp van kalksteen voorzag. Een koele bries waait uit de zee. Dit is de Gregale die zijn oorsprong vindt in Siberië maar uit Griekenland komt. Zelfs tijdens de heetste dagen in juli en augustus, helpt hij het domein af te koelen, ideaal voor een wijngaard!
De bodem was een ander belangrijk aspect voor het planten van een optimale wijngaard. Löss, uitgewassen vulkanische klei, gemengd met kalksteen op een kalksteenbasis, en naar het westen toe, de restanten van een koraalrif. Twee miljoen jaar geleden lag onze vulkaan in het midden van een tropische zee, maar uit onderzoek is gebleken dat het een zoetwater-vulkaan was. De pH is 7,5 en we hebben een boorgat laten zinken tot op ongeveer 130 meter om twee liter water per seconde te verkrijgen, helder en drinkbaar. We hebben gezwoegd om anderhalve hectare uit het rotsachtige land te verkrijgen waar de grond een meter diep was vol humus en zuurstofrijke grond: precies de juiste plek om onze Syrah-wijngaard te planten.
Syrah, omdat deze het zo goed doet op het eiland, en onze vriend Pierre Marie Guillaume ons een prachtige multi-kloon gaf, speciaal voor ons geselecteerd en geënt. De wijnen zijn anders dan alle andere Syrah die we hier geproefd hebben; rijk aan mineralen, zeer puur met toetsen van de wilde kruiden om ons heen en van hun eigen terroir. We hebben deze wijnen gefermenteerd op hun eigen gist (wat een groot deel is van elk terroir) en we houden ze gescheiden van de andere wijnen die we verkrijgen van gehuurde wijngaarden. We hebben geplant op een afstand van 1,40 x 1,40, wat ons 5.000 wijnstokken per hectare oplevert. De wijnstokken worden in gobelet geplant, wat meer werk met zich meebrengt, maar ook een betere kwaliteit oplevert. We bewerken de wijngaard met de hand, maar gebruiken een tractor voor de teelt. We gebruiken ook de principes van biodynamische wijnbouw, omdat we geloven in de resultaten die je krijgt wanneer je de natuur respecteert: sterkere resistentie tegen ziekten, geconcentreerde smaken en sterke wijnstammen.
We gebruiken eiken Bordeaux vaten van 225 liter die we kopen bij een Grand Cru Classé in Bordeaux, daarnaast gebruiken we ook "demi muids" van 600 liter die we krijgen via een geweldige vatenproducent in Pomerol. Tijdens de rijping vertonen de verschillende kuipen verschillende resultaten, die na enkele maanden merkbaar worden. Daarnaast spelen we met de verschillende partijen wijn om precies de smaakfactoren te vinden die we willen. Dit is erg boeiend werk en soms - als alles goed gaat - geeft het een grote voldoening. De wijnen hebben tijd nodig en ze ontwikkelen zich door de jaren heen, terwijl de olijfolie die we maken van onze eeuwenoude bomen een ander verhaal is. We oogsten de olijven met behulp van handharken en brengen ze rond het middaguur naar de molen. De molenaar verbrijzelt ze en vervolgens komt hij een paar uur later naar ons toe met een groot stuk boerenbrood waarop hij de verse olie giet. Dan wat korrels zeezout en we kunnen onze nieuwe wijn ontkurken. Nu glimlacht iedereen in de molen en knikt men naar ons. De fles is leeg, de olie druppelt en we heffen allen ons glas op de nieuwe oogst ....
In 2005 kochten Susie en Peter een klein stukje wildernis met enkele onverzorgde olijfbomen en een paar geschroeide amandelbomen. We citeren Peter graag die het landgoed als volgt beschrijft:" Montecarrubo is deel van een vulkaan die zo'n twee miljoen jaar geleden is uitgedoofd. De helft van het terroir leek klaar om meteen beplant te worden, maar de andere helft was bezaaid met enorme rotsblokken. Dit terroir was voordien een uitloopweide die sedert honderden jaren begraasd werd. De locatie is echter perfect. Met zicht op de Ionische Zee in het oosten, helt het land zachtjes naar het water af, terwijl, als je naar het noorden kijkt, overschaduwt de enorme krater van de Etna de citroenbomen van de buren en in het westen vind je een lange lage kloof met wilde olijfbomen op de hellingen. Het zuiden wordt gedomineerd door het bergdorp dat zich over het Iblea-gebergte spreidt, bovenop een grot, die in het verleden alle huizen in het dorp van kalksteen voorzag. Een koele bries waait uit de zee. Dit is de Gregale die zijn oorsprong vindt in Siberië maar uit Griekenland komt. Zelfs tijdens de heetste dagen in juli en augustus, helpt hij het domein af te koelen, ideaal voor een wijngaard!
De bodem was een ander belangrijk aspect voor het planten van een optimale wijngaard. Löss, uitgewassen vulkanische klei, gemengd met kalksteen op een kalksteenbasis, en naar het westen toe, de restanten van een koraalrif. Twee miljoen jaar geleden lag onze vulkaan in het midden van een tropische zee, maar uit onderzoek is gebleken dat het een zoetwater-vulkaan was. De pH is 7,5 en we hebben een boorgat laten zinken tot op ongeveer 130 meter om twee liter water per seconde te verkrijgen, helder en drinkbaar. We hebben gezwoegd om anderhalve hectare uit het rotsachtige land te verkrijgen waar de grond een meter diep was vol humus en zuurstofrijke grond: precies de juiste plek om onze Syrah-wijngaard te planten.
Syrah, omdat deze het zo goed doet op het eiland, en onze vriend Pierre Marie Guillaume ons een prachtige multi-kloon gaf, speciaal voor ons geselecteerd en geënt. De wijnen zijn anders dan alle andere Syrah die we hier geproefd hebben; rijk aan mineralen, zeer puur met toetsen van de wilde kruiden om ons heen en van hun eigen terroir. We hebben deze wijnen gefermenteerd op hun eigen gist (wat een groot deel is van elk terroir) en we houden ze gescheiden van de andere wijnen die we verkrijgen van gehuurde wijngaarden. We hebben geplant op een afstand van 1,40 x 1,40, wat ons 5.000 wijnstokken per hectare oplevert. De wijnstokken worden in gobelet geplant, wat meer werk met zich meebrengt, maar ook een betere kwaliteit oplevert. We bewerken de wijngaard met de hand, maar gebruiken een tractor voor de teelt. We gebruiken ook de principes van biodynamische wijnbouw, omdat we geloven in de resultaten die je krijgt wanneer je de natuur respecteert: sterkere resistentie tegen ziekten, geconcentreerde smaken en sterke wijnstammen.
We gebruiken eiken Bordeaux vaten van 225 liter die we kopen bij een Grand Cru Classé in Bordeaux, daarnaast gebruiken we ook "demi muids" van 600 liter die we krijgen via een geweldige vatenproducent in Pomerol. Tijdens de rijping vertonen de verschillende kuipen verschillende resultaten, die na enkele maanden merkbaar worden. Daarnaast spelen we met de verschillende partijen wijn om precies de smaakfactoren te vinden die we willen. Dit is erg boeiend werk en soms - als alles goed gaat - geeft het een grote voldoening. De wijnen hebben tijd nodig en ze ontwikkelen zich door de jaren heen, terwijl de olijfolie die we maken van onze eeuwenoude bomen een ander verhaal is. We oogsten de olijven met behulp van handharken en brengen ze rond het middaguur naar de molen. De molenaar verbrijzelt ze en vervolgens komt hij een paar uur later naar ons toe met een groot stuk boerenbrood waarop hij de verse olie giet. Dan wat korrels zeezout en we kunnen onze nieuwe wijn ontkurken. Nu glimlacht iedereen in de molen en knikt men naar ons. De fles is leeg, de olie druppelt en we heffen allen ons glas op de nieuwe oogst ....